پیمایش از روستای نشلج تا قله دومیر،‌‌ جمعه ۱۴۰۳/۰۶/۳۰

گزارش پیمایش از روستای نشلج تا قله دومیر:
جمعه ۱۴۰۳/۰۶/۳۰

《🔆 من معتقدم که همه‌چیز در زندگی تنها با یک اراده مصمم و تفکر مثبت امکان‌پذیر است.
– نیرمال پورجا (اولین فاتح زمستانی K2)》

■ مشخصات قله و مسیر پیمایش:
استان محل اجرای برنامه: اصفهان
شهرستان محل برنامه: ‌کاشان
بخش محل برنامه: نیاسر
دهستان محل برنامه: نیاسر
روستای محل برنامه: نشلج
رشته کوه مادر: کوه های مرکزی، کوه های اردهال
فاصله مبدا صعود تا تهران: ۲۶۰ کیلومتر
عرض جغرافیایی قله(Latitude): 33.92672
طول جغرافیایی قله(Longitude): 51.043047
ارتفاع تقریبی قله: ۳۴۹۷ متر
ارتفاع ثبت شده روی تابلو: ۳۵۰۵ متر
ارتفاع تقریبی مبدا صعود: ۲۰۰۰ متر
ارتفاع تقریبی پیمایش شده: ۱۶۵۰ متر
کل مسافت تقریبی پیموده شده(رفت و برگشت): ۱۹/۷۰ کیلومتر
مدت زمان صعود: ۰۶:۴۰ ساعت
مدت زمان فرود: ۰۵:۱۵ ساعت
مدت زمان تقریبی برنامه: ۱۲:۳۰ ساعت
مدت زمان تقریبی پیمایش: ۸ ساعت
درجه سختی در زمان اجرای برنامه: ۷ از ۱۰
《درجه سختی یک برنامه با توجه به انتخاب مسیر و زمان اجرای برنامه می تواند متفاوت باشد》
مناسب برای:
کوهنوردان با تجربه با قدرت بدنی مناسب

■ زمانهای ثبت شده در برنامه:

حرکت از روستای یزدل به طرف روستای نشلج : ۰۴:۳۵
رسیدن به روستای نشلج : ۰۵:۱۰
رسیدن‌ به پای کار : ۰۵:۱۵
شروع برنامه کوهپیمایی : ۰۵:۳۰
توقف کوتاه اول برای استراحت : ۰۶:۱۰
توقف کوتاه دوم برای استراحت : ۰۷:۰۰
توقف کوتاه سوم‌ برای استراحت : ۰۷:۵۰
توقف چهارم برای صبحانه در چشمه دره پارک سیاه: ۰۸:۲۰
ادامه حرکت : ۰۹:۰۰
توقف کوتاه پنجم : ۱۰:۰۰
رسیدن به سنگچین روی یال و توقف ششم : ۱۰:۲۰
ادامه حرکت : ۱۰:۳۰
توقف هفتم : ۱۱:۱۰
ادامه حرکت : ۱۱:۲۰
رسیدن به قله دومیر : ۱۲:۱۰
ترک قله دومیر : ۱۲:۵۰
توقف کوتاه هشتم : ۱۳:۳۰
توقف کوتاه نهم : ۱۴:۰۰
ادامه حرکت : ۱۴:۱۰
توقف کنار چشمه : ۱۵:۰۵
ادامه حرکت : ۱۵:۳۵
توقف برای استراحت : ۱۶:۲۵
ادامه حرکت : ۱۶:۴۰
توقف برای پیدا کردن باتوم یکی از همنوردان: ۱۶:۵۰
ادامه حرکت : ۱۷:۱۰
پایان برنامه : ۱۸:۰۵


■ توضیحات اولیه:

[ ۷۵٪ ﺍز ﻣﺴﺎﺣﺖ ﺍﺳﺘﺎن مرکزی رﺍ ﻧﺎﻫﻤﻮﺍریﻫﺎ ﺗﺸﮑﯿﻞ دﺍده ﺍﺳﺖ. ﮐﻮهﻫﺎی ﺍﺳﺘﺎن ﻣﺮﮐﺰی ﮐﻪ در دوره ﺗﺮﺷﯿﺎری ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪﺍﻧﺪ ﺍز ﺷﻤﺎل ﻏﺮﺑﯽ ﺑﻪ ﺟﻨﻮﺏ ﺷﺮﻗﯽ ﮐﺸﯿﺪه ﺷﺪهﺍﻧﺪ. ﮐﻮهﻫﺎی ﺍﺳﺘﺎن ﻣﺮﮐﺰی دو ﮔﺮوه ﻫﺴﺘﻨﺪ ﯾﮑﯽ ﮐﻮهﻫﺎی ﻣﺮﮐﺰی در ﺷﻬﺮﺳﺘﺎنﻫﺎی ﮐﻤﯿﺠﺎن، ﺗﻔﺮش ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﻮه ﮔﻮﻧﺪ ﻗﺮﻣﺰ روﺳﺘﺎی ﮐﺴﺮآﺻﻒ و ﻗﺴﻤﺖﻫﺎﯾﯽ ﺍز ﺳﺎوه و دﯾﮕﺮی ﮐﻮهﻫﺎی زﺍﮔﺮس در ﺟﻨﻮﺏ ﺍﺳﺘﺎن و در ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻧﻬﺎی ﺷﺎزﻧﺪ و ﺧﻤﯿﻦ.
ﮐﻮهﻫﺎی رﺍﺳﻮﻧﺪ در ﺟﻨﻮﺏ ﺷﺎزﻧﺪ و ﺳﻔﯿﺪﺧﺎﻧﯽ در ﺟﻨﻮﺏ ﺍرﺍک ﺍز ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﮐﻮهﻫﺎی ﺍﺳﺘﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻗﻠﻪ ﺷﻬﺒﺎز ﺑﺎ ۳۳۸۸ متر ﺑﻠﻨﺪی، در ﮐﻮهﻫﺎی رﺍﺳﻮﻧﺪ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮﯾﻦ ﮐﻮه ﺍﺳﺘﺎن ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﯽﺷﻮد.
ﻗﻠﻪ دوﻣﯿﺮ ﺑﺎ ﺍرﺗﻔﺎع ﺗﻘﺮﯾﺒﯽ ۳۵۰۱ ﻣﺘﺮ در ﺍﺳﺘﺎن ﻣﺮﮐﺰی، ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن دﻟﯿﺠﺎن، ﺑﺨﺶ ﻣﺮﮐﺰی، دﻫﺴﺘﺎن ﻫﺴﺘﯿﺠﺎن وﺍﻗﻊ ﺍﺳﺖ. ﺍﯾﻦ ﻗﻠﻪ ﺑﻠﻨﺪترﯾﻦ ﻗﻠﻪ ﺍﺳﺘﺎن ﻣﺮﮐﺰی ﺍﺳﺖ. ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻗﻠﻪ ﺣﺪودﺍ در ﻣﺮز ﻣﺸﺘﺮک ﺍﺳﺘﺎن ﺍﺻﻔﻬﺎن و ﺍﺳﺘﺎن ﻣﺮﮐﺰی ﻗﺮﺍر دﺍرد، ﺧﯿﻠﯽ ﻫﺎ ﻗﻠﻪ ﺷﻬﺒﺎز (۳۳۹۰ ﻣﺘﺮ) رﺍ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮﯾﻦ ﻗﻠﻪ ﺍﺳﺘﺎن ﻣﺮﮐﺰی ﻓﺮض ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﺑﺮرﺳﯽ ﻫﺎی دﻗﯿﻘﺘﺮ ﻣﻌﻠﻮم ﺷﺪه ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮﯾﻦ ﻗﻠﻪ ﺍﺳﺘﺎن ﻣﺮﮐﺰی ﻫﻤﯿﻦ ﻗﻠﻪ دوﻣﯿﺮ ﺍﺳﺖ. ﺍﯾﻦ ﻗﻠﻪ در ۳۴ ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮی ﺷﺮق ﺷﻬﺮ دﻟﯿﺠﺎن و در ۳۵ ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮی ﻏﺮﺏ ﮐﺎﺷﺎن وﺍﻗﻊ ﺍﺳﺖ. در ﺟﻨﻮﺏ ﻏﺮﺑﯽ ﺍﯾﻦ ﻗﻠﻪ روﺳﺘﺎی "ﻗﻠﻬﺮ" و در ﺷﻤﺎل آن روﺳﺘﺎی "ﻧﺸﻠﺞ" و در ﺷﺮق آن روﺳﺘﺎی "ﻣﺮﺍق" و در ﻏﺮﺏ روﺳﺘﺎی "ﻣزوش" ﻗﺮﺍر دﺍرﻧﺪ.
حسین نظر ]

دلایل نامگذاری قله:

در برخی منابع اینترنتی چنین آمده است :

درباره وجه تسمیه قله دومیر باید گفت، واژه «دومی» به معنای بلندچهره و واژه «ار» به معنای باشکوه است. بنابراین دومیر یعنی بلندچهره و باشکوه.
طبق گفته آقای علی عبدلی تلفظ صحیح نام قله [دومیٓر] به فتح ی می باشد.


■ مسیر های دسترسی و صعود:

این قله ۴ مسیر صعود متداول دارد که دو تای آنها طرفداران بیشتری دارد. در زیر به آنها اشاره می کنیم.

مسیرهای صعود:
۱) مسیر شرقی: روستای مرق، قله دومیر. این مسیر طولانی ترین مسیر رسیدن به قله است.

۲) مسیر غربی: روستای مزوش، دره معدن، قله دومیر. این مسیر کوتاه ترین مسیر صعود به این قله است.

۳) مسیر شمالی: روستای نشلج، قله دومیر. این مسیر معروفترین و زیباترین مسیر رسیدن به قله است.

۴) مسیر جنوب غربی: روستای قالهر، قله دومیر

■ بهترین زمان صعود:

بهترین زمان صعود به این قله فصل بهار و تابستان است.‌ در فصل پاییز و زمستان با توجه به شرایط تیم و شرایط جوی می توان مسیر صعود را انتخاب کرده و اقدام به صعود نمود.
زمستان این منطقه نیز پر برف بوده و دره های منتهی به قله مملو از برف می گردد و در برخی موارد تا آخر بهار نیز برف در منطقه دیده می شود.

■ لوکیشن شروع پیمایش:
https://maps.google.com/?q=33.982725,51.074835

■ محل های مناسب اقامت و شب مانی:

برای اقامت می توان از روستاها و شهر های نزدیک بهره گرفت. طبق گفته یکی از افراد ساکن نشلج، در خود روستای مسجد نیز می توان اقامت کرد.
در طول مسیر مکان های مناسبی برای کمپ کردن وجود دارد که می توان برای صعود به صورت یک و نیم و یا دو روزه در آن مکان ها اقدام به برپایی چادر کرد.
در کنار چشمه دره پارک سیاه نیز می توان چادر برپا کرد.

■ چشمه های موجود در مسیر:

این دره پر از چشمه هایی است که از درون زمین می جوشند و آب آنها درون دره ها جاری می شود. اما امکان برداشتن آب از خیلی آنها ممکن نیست. اما آب چشمه بالادست دره که در مسیر صعود ما قرار دارد،‌ توسط شیر به بیرون هدایت می شود و قابل استفاده است و در اواسط مسیر پیمایش قرار دارد که در زمان پیمایش ما دارای آب بود.

■ در مسیر تا رسیدن به قله چه می بینیم؟:

□ پوشش گیاهی مشاهده شده:
پونه
آویشن
ترخون کوهی
فرفیون یا شیر سنگ
گزنه
خاکشیر
انواع گون
کتیرا
انواع خارها
خار مریم
زول
باریجه
اسطوخودوس
بومادران
کنگر
بارهنگ
زرشک
نسترن کوهی

درختان:
گردو
بادام
چنار
سپیدار
سیب
و ...


□ تنوع جانوری مشاهده شده:
کلاغ
غراب
عقاب
قوش
گنجشک
پروانه
ملخ
مارمولک
کفشدوزک
طرقه کوهی

■ عارضه های مسیر و سختی های پیش رو:
در مسیر مورد پیمایش ما، شیب تند قسمت هایی از مسیر و نبود پاکوب در برخی قسمت ها را می توان به عنوان سختی های پیمایش نام برد.
در زیر قله نیز نیاز هست کمی دست به سنگ شویم.

■ قله های اطراف:
در منطقه قلل فراوانی وجود دارد که به برخی از آنها اشاره می کنیم.
در جنوب قله دومیر، قله نک یا چاهه قرار دارد. با فاصله ای دورتر از قله نک، قلل گرسفید و پودلگ وجود دارند.
در جنوب شرقی دومیر چند قله وجود دارد که معروفترین آنها قله دشت کاه نام دارد.
در شمال شرق دومیر دو قله چال کمان و مارفیون واقع شده اند.


■ شرح مسیر رسیدن به قله:
برای رسیدن به قله، باید وارد روستای نشلج شده و خود را به مبدا صعود برسانید. مسیر از بستر عریض رودخانه که خشک است آغاز می شود. راه به سمت جنوب(سمت راست) است. در مسیر رودخانه راه را ادامه می دهید تا در پاکوب عریض مسیر که مسیری ماشین رو است قرار گیرید. راه سمت راست دره را ادامه می دهید تا مسیر از حالت ماشین رو خارج شده و به حالت پاکوب در می آید. در طول مسیر برخی وقت ها در سمت راست دره قرار می گیرید و در برخی وقت ها در سمت چپ رودخانه. در نهایت به بخش انتهای سرسبز دره می رسید که تقریبا مشخص است و مسیر به دوراهی می رسد در دوراهی چشمه ای قرار دارد که آب آن از میان گیاهان بیرون می آید و قابل مشاهده نیست. مسیر روبرو مسیری خشک شده و باید دره را ادامه داد و با متمایل شدن به سمت راست از پهنه سنگی به یال رسید.
یا از سمت راست به سمت چشمه ای رفت که در کنار چندین درخت و در بالادست قرار دارد و کاملا مشخص است. بعد از چشمه از طریق پاکوب هایی که در میان سنگ های بزرگ وجود دارد عبور کرده و کم کم سینه کش کوه را بالا رفته و قبل از رسیدن به گرده های سنگی بالادست مسیر به سمت چپ تغییر مسیر داده و راه را ادامه دهید و با همین تمایل به سمت چپ و به سمت بالا به یالی برسید که یک سنگچین روی آن قرار دارد و از آنجا به بعد پاکوب حالت مشخصی پیدا می کند که ما را از سمت چپ به یال اصلی قله می رساند، بعد از رسیدن به یال مشرف به قله راه را ادامه دهید و بعد از تروارس یک قله فرعی بخش سنگی زیر قله را عبور کرده و به قله دومیر می رسید.
برگشت را نیز از همین مسیر رفت انجام دهید.

■ گزارش و یا داستان صعود:
《دوستانی که می خواهند از جزئیات صعود مطلع بشوند این بخش را مطالعه کنند، وگرنه مطالعه بخش قبلی مسیر رسیدن به قله را ترسیم می کند.》

معمولا برای ارزیابی اجرای برنامه ها از یک ماه قبل و برخی برنامه ها از ماه ها قبل اقدام‌ می کنیم.
برای این برنامه داستان متفاوت بود. روز های آخر آخرین ماه تابستان، مسیر های منتهی به استان های مازندران و گیلان و قزوین چنان شلوغ می شود که اجرای برنامه در این بخش ها با مشکلات ترافیکی و پیدا کردن جای اقامت همراه می گردد.
به همین دلیل، کلا به فکر اجرای برنامه نبودیم که پیشنهاد برنامه دومیر مطرح شد. چون مسیر های منتهی به جنوب استان با ترافیک بسیار کمتری همراه است، به یاد این قله افتادیم.
اکثر دوستان موافقت کردند و مکان های اقامتی زیادی نیز در شهر های اطراف محل پیمایش خالی بود و به سرعت برای سه روز و دو شب جایی در روستای یزدل رزرو کردیم و برنامه تنظیم شد. پنجشنبه به سمت روستای یزدل حرکت کردیم و در روستا مستقر شدیم و صبح روز جمعه حدود ساعت ۰۴:۳۰ به سمت روستای نشلج حرکت کردیم. طبق تخمین، ۴۵ دقیقه ای تا مبدا صعود راه داشتیم و حدود ساعت ۰۵:۱۰ به روستا رسیدیم و از کوچه های تنگ روستا عبور کرده و بعد از ۵ دقیقه به مبدا صعود رسیدیم. خودرو ها را در کنار مسیر رودخانه پارک کردیم و آماده پیمایش شدیم.
قبل از ما ۳ کوهنورد به منطقه رسیده بودند که لحظه ای آنها را دیدیم که وارد مسیر شدند.
ساعت ۰۵:۳۰ از بستر رودخانه پیمایش خود را آغاز کردیم.
ابتدای مسیر طبق ترکی که داشتیم از بستر خشک رودخانه ای بود که دیگر آبی در آن جاری نبود و به نظر می رسید در گذشته رودخانه خروشانی در آن جاری بوده است و مانند بسیاری از رودخانه های دیگر کشورمان خشک شده بود.
طبق ترک مسیر، راه ما از بستر رودخانه که درون دره قرار داشت و یا از سمت راست دره و یا از سمت چپ دره امتداد پیدا می کرد. بستر رودخانه به دلیل سنگلاخی بودن، ناهموار بود.
اطراف رودخانه درختان کوچک و بزرگ قرار داشتند و هر از گاهی نیز یک تبریزی بلند پدیدار می شد.
صدای آرام آب نیز کم کم از سمت راست شنیده می شد و شاید آب همین رودخانه بود که منحرف شده و به درون باغ ها هدایت شده بود. در برخی قسمت ها نیز لوله های آبی دیده می شد که درون بستر قرار داشت و احتمالا آب رودخانه به جایی هدایت می شد.
کم کم از بستر خشک عریض رودخانه خارج شده و به رودخانه ای با آبی اندک وارد شدیم که در ادامه همان راه قبلی بود. ساعت ۰۶:۱۰ برای استراحتی کوتاه توقف کردیم.
غیر از آن سه نفری که ابتدای برنامه دیدیم، تیم دیگری در منطقه دیده نمی شد. در جایی که توقف کردیم درخت چنار بسیار قطوری قرار داشت که احتمالا یکی از مسن ترین درختان روستا بود و در کنارش سازه ای مخروبه و گلی و قدیمی وجود داشت که به نظر آسیابی قدیمی بود و به ویرانه ای تبدیل شده بود. بعد از استراحتی کوتاه قصد ادامه پیمایش را کردیم. من به پشت و مسیر رسیدن تا آن منطقه که نگاه کردم مردی را دیدم که به سرعت به ما نزدیک می شد و یک باتوم و کیسه ای در دست داشت. سلامی به همه داد و نفر اشاره شده جلوتر رفته و با سرقدم ما هم کلام شد.
از انجا به بعد تا میانه مسیر، دوست جدیدمان همراه بودیم‌. در ادامه راه از بستر ناهموار رودخانه خارج شده و در پاکوب عریض مسیر قرار گرفتیم که به نظر می رسید این راه امکان تردد خودرو را نیز دارد.
دره در سمت چپ ما سرسبز بود و خوشبختانه آبی نیز در آن جریان داشت.
برخی درختان مسیر خودرو بودند و در برخی بخش ها معلوم بود کاشت آنها با ظرافت و به دست انسان انجام شده است.
طبق شرایط حاکم بر خیلی از مسیر ها در سمت چپ رود و در برخی بخش ها در سمت راست آن قرار می گرفتیم.
کم کم سنگ هایی که روی دامنه کوه ها پدیدار می شدند شکل جالبی پیدا می کردند. سنگ های درشت و صاف در دامنه کوه در سمت راست و چپ فراوان بود که مسیر را زیبا تر می کرد. از سمت چپ رودخانه و حدود ساعت ۰۷:۰۰ به منطقه پردرخت وسیعی رسیدیم که رودخانه درون آن جاری بود و آن بخش را بسیار زیبا کرده بود. وقت آن رسیده بود که با دوست جدیدمان سلام و احوال پرسی جدی تری بکنیم و چنان نیز شد.
دوست جدید ما، از کوهنوردان نشلج بود که به عنوان راهنمای قلل منطقه که مبدا صعود آنها از روستای نشلج باشد نیز فعالیت می کرد.‌ جناب آقای علی عبدلی تا میانه های مسیر همراه ما بود و بهترین مسیر رسیدن به قله را نیز برای ما تشریح کرد و اندکی نیز از گیاه باریج که در منطقه پر بود سخن گفت. بعد از اندکی استراحت در محل و گرفتن عکس یادگاری با آقای عبدلی همراه ایشان به راه خود ادامه دادیم. پاکوب مسیر همچنان مشخص بود و راه نیز هموار.
حدود ساعت ۰۷:۱۵ به منطقه ای رسیدیم که ظاهرا محل کمپ اکثر تیم هایی بود که به صورت یک و نیم یا دو روزه به این قله صعود می کردند، محل مناسبی بود، فقط تنها ایرادش نزدیک بودن به بستر رودخانه بود. راه را ادامه دادیم. در بالادست مسیر در سمت چپ و روی یال عارضه ای بود شبیه کله قند که بسیار جالب بود و می تواند به عنوان نشانه، مورد استناد قرار گیرد، در طول مسیر نیز سنگ های زیادی مشابه حیوانات دیده شد که آن هم جالب بود.
جلوتر به منطقه ای رسیدیم که چند چادر در آنجا برپا بود و افراد بومی منطقه در آن مستقر بودند و مشخص بود که چند روزی هست که در محل حاضر هستند و روزهای آتی نیز در منطقه خواهند بود. ظاهرا افراد اشاره شده به جمع آوری شیره گیاه باریج مشغول بودند.
در ادامه مسیر به بخشی رسیدیم که یک دره در سمت چپ نیز قرار داشت که ما از همان سمت راست به مسیر خود ادامه دادیم و کم کم به محل سرسبزی رسیدیم که از چمن فرش شده بود و نشان می داد که چشمه ای در آن محل قرار دارد. شیب تندی را بالا رفتیم تا به چشمه برسیم. البته چشمه در میان انبوه گیاهان بود و خیلی امکان برداشت آب از آن میسر نبود.
ساعت حدود ۰۷:۵۰ بود، برای استراحتی کوتاه در آن مکان سبز توقف کردیم.
طبق گفته های آقای "علی عبدلی" از آنجا به بعد دو راه برای ادامه مسیر داشتیم. یکی از روی ترک ما که مسیر روبرو را ادامه داده و سپس در ادامه وارد پهنه پر شیب سمت راست می شد و با عبور از یک شیب تند و اندکی دست به سنگ به روی یال می رسید.
و یا دره سمت راست را که محلی ها آن را "پارک سیاه" می نامیدند انتخاب می کردیم که اوایل آن چند درخت در کنار چشمه ای قرار داشت و کاملا مشخص بود. باید دره را بالا می رفتیم و سپس خود را از روی پهنه سمت راست دره به بالادست آن می رساندیم و قبل از صخره های بالادست به سمت چپ تراورس می کردیم تا خود را به یال صعود برسانیم.
چشمی مسیر را ارزیابی کردیم و مسیر پیشنهادی آقای عبدلی را برای ادامه راه انتخاب کردیم. گرچه به گفته ایشان این مسیر اندکی طولانی تر بود اما به دلیل چالش کمتر آن مورد انتخاب قرار گرفت.
همگی از آقای عبدلی خداحافظی کرده و از نهر جاری شده از زیر چشمه عبور کرده و در مسیر شنی مشرف به چشمه قرار گرفتیم. شیب این قسمت هم تند بود و آرام آرام بالا رفته و از سمت چپ به کنار چشمه رسیده و سپس به سمت راست ادامه مسیر را طی کردیم و ساعت ۰۸:۲۰ به منطقه سبز کنار چشمه رسیدیم.
ساعت صبحانه نیز فرا رسیده بود و قرار شد در همان محل برای خوردن صبحانه توقف کنیم. وجود آب چشمه نیز خیال ما را از داشتن آب در برگشت راحت می کرد.
بعد از میل کردن صبحانه و نوشیدنی داغ و استراحتی کافی، برخاستیم تا پیمایش خود را ادامه دهیم. ساعت عدد ۰۹:۰۰ را نشان میداد. مسیر سنگی بالادست چشمه را بالا رفتیم. ما بین سنگ های مسیر پر از شن ریز بود که عجیب به نظر می رسید. شن ها دقیقا شبیه شن های ساحل دریا بود.
در بالادست مسیر نیز شخصی در حال کار بود که بعدا فهمیدیم ریشه های باریج را تیغ می زد تا صمغ آن بیرون بیاید و سپس سنگی روی آن قرار می داد تا از گزند باد و گرد و خاک و باران در امان باشند.
خود را به کنار ایشان رساندیم و بعد از یک احوال پرسی راه را ادامه دادیم. شیب آن قسمت تندتر شده بود و تصمیم گرفتیم دیگر سینه کش کوه را بالا نرفته و به سمت چپ متمایل شده و ادامه مسیر را به صورت تراورس حرکت کنیم. به سمت چپ متمایل شده و مسیر ناهموار که خیلی هم پاکوب مشخصی نداشت را ادامه دادیم‌. ساعت ۱۰ استراحتی کوتاه انجام داده و راه را ادامه دادیم.
دوباره تروارسی به سمت چپ انجام دادیم تا شیب تند مقابل را بشکنیم. از سمت چپ ارتفاع گرفتیم و ساعت ۱۰:۲۰ به بالای شیب و یال رسیدیم که سنگچینی هم روی آن قرار داشت. طبق گفته آقای عبدلی از این بخش به بعد مسیر باید پاکوب مشخصی می داشت که همانطور هم بود. بعد از ۱۰ دقیقه استراحت و خوردن تنقلات از روی پاکوب که اندکی جلوتر مشخص بود به پیمایش خود ادامه دادیم. اکثر مسیر به صورت تراورس و از پایین دست یالی بود که در سمت چپ ما قرار داشت.
از اینجا به بعد قله مقابل رویمان قرار داشت و تابلوی آن نیز دیده می شد. کم کم پاکوب به سمت بالای یال بالا می رفت تا ما را به یال برساند. حدود ساعت ۱۱:۱۰ به بالای یال رسیدیم که یک بخش سنگی جالب نیز روی آن قرار داشت. همانجا برای استراحت توقف کردیم. ساعت ۱۱:۲۰ صعود خود را ادامه دادیم تا خود را به قله برسانیم.
پاکوب این قسمت ها نیز مشخص بود و از پایین دست یال بود که کم کم ارتفاع زیاد می کرد.
حدود ساعت ۱۲ به زیر قله رسیدیم که سنگی و صخره ای بود. این قسمت را باید با دست به سنگ و مارپیچ بالا می رفتیم. با اندکی دست یه سنگ شدن و بالارفتن شیب تند و آخر مسیر، ساعت ۱۲:۱۰ به قله رسیدیم.
قبل از ما چند نفری روی قله قرار داشتند که قبل از رسیدن ما محل را ترک کرده بودند. همه آن دوستان از مبدا دیگری اقدام به صعود کرده بودند. روی قله جای زیادی برای توقف وجود نداشت. نهایت ۱۰ نفری می توانستند روی قله بنشینند و عکس بگیرند. از یال سمت شمال غرب قله گروهی در حال رسیدن به قله بودند که طبق تخمین ما بعد از ده دقیقه ای به قله می رسیدند. لذا برای اینکه جا را برای گروه در حال صعود باز کنیم، سریع عکس های خود را گرفتیم و از روی قله پایین رفتیم و در یک محل امن برای استراحت نشستیم. بعد از خوردن تنقلات و میوه و بیسکویت، بند کفش های خود را سفت کرده، باتوم ها را بلند کردیم و بعد از نگاهی به ساعت که عدد ۱۲:۵۰ را نشان می داد فرود خود را آغاز کردیم.
طبق گفته آقای عبدلی یک شن اسکی مناسب در مسیر فرود وجود دارد که باید آن را پیدا می کردیم و بخشی از راه را از آن طریق طی می کردیم.
ابتدای مسیر را با دقت مضاعف پایین رفتیم و با آرامش و تمرکز گام برداری می کردیم. تا رسیدن به شن اسکی مربوطه باید از روی ترک صعود، فرود خود را انجام می دادیم، لذا بدون مشکل ارتفاع کم می کردیم.
اولین توقف در مسیر فرود را ساعت ۱۳:۳۰ انجام دادیم.
مسیر به صورت تراورس در سمت چپ یال انجام می شد. پاکوب مسیر نیز تقریبا مشخص بود. راه را ادامه دادیم و دوباره حدود ساعت ۱۴:۰۰ برای استراحت کوتاهی دیگر توقف کردیم. بعد از ده دقیقه به راه خود ادامه دادیم. به سنگچین روی یال رسیدیم ولی شن اسکی را ندیدیم. شاید دقت کافی نکرده بودیم . در هر صورت بهتر بود از همان مسیر صعود، فرود خود را ادامه می دادیم. از سنگچین به بعد سمت راست یال قرار می گرفتیم و تا اول دره ای که رو به پایین بود تراورس کردیم. این بخش از مسیر که شیب تندی هم داشت و پاکوبش نیز کم رنگ بود باید با دقت بیشتری طی می شد. آقایی که هنگام صعود مشغول به کار بود، همچنان داشت کار می کرد.
وارد شیب تند بالای دره و منتهی به چشمه شدیم. با تمرکز بالا و پشت سر هم و به صورت مارپیچ حرکت می کردیم.
درست است پاکوب این بخش کم رنگ بود، اما برای فرود مشکلی وجود نداشت. درختان کنار چشمه از بالادست مشخص بودند، لذا مسیر رسیدن به چشمه نیز به صورت چشمی نیز قابل رصد بود. در نهایت این بخش نیز با چالش هایش طی شد و ساعت ۱۵:۰۵ به کنار چشمه رسیدیم.
دیگر وقت صرف نهار فرا رسیده بود. نهار خود را کنار چشمه میل کردیم و استراحتی هم انجام دادیم. چند تن از دوستان بطری های خود را نیز پر کردند و بعد از نیم ساعت برخاسته و فرود خود را از سر گرفتیم. تا انتهای دره یک شیب تند دیگری داشتیم. به سمت راست متمایل شدیم و شیب تند پایین دست چشمه را به صورت زیگزاگ پایین رفتیم و در نهایت به کف دره رسیدیم. از اینجا به بعد پاکوب مشخص تر بود. داخل دره دیگر آفتاب نمی تابید و برخی از دوستان کلاه از سر برداشتند. در ادامه فرود در منطقه ای سرسبز که صبح هم توقف کرده بودیم، حدود ساعت ۱۶:۲۵ برای استراحت توقف کردیم. بعد از خوردن آب و تنقلات و میوه، ساعت ۱۶:۴۰ به فرود خود ادامه دادیم.
اندکی جلوتر که رفتیم یکی از همنوردان که باتوم های خود را جمع کرده بود، متوجه شد یکی از آنها در محل توقف جا مانده یا افتاده است.
لذا ساعت که ۱۶:۵۰ بود، تیم با سرعت نرمال خود به حرکت ادامه داد و دو نفر صبر کردند تا نفری که باتوم را جا گذاشته بود برگشته و گمشده خود را بیابد. بیست دقیقه ای صرف رفت و برگشت نفر باتوم گم کننده شد و ساعت ۱۷:۱۰ به سمت باقی همنوردان که جلوتر از ما بودند حرکت کردیم. در این بخش از مسیر به جای ورود به بستر رودخانه از جاده کناری روستا عبور کردیم و در نهایت در انتهای مسیر وارد بستر رودخانه شده و ساعت ۱۸:۰۵ به کنار خود رو ها رسیدیم. دوستان دیگر نیز تازه به کنار خودرو ها رسیده بودند. عکس یادگاری پایان برنامه را گرفته، سوار ماشین ها شده و به سمت اقامتگاه به راه افتادیم.

■ نکات قابل توجه:

▫️ در صورت نیاز به وجود راهنما و بلد محلی در صعود خود می تواند با جناب آقای علی عبدلی تماس بگیرید.
شماره تلفن همراه :
+98 913 962 7065

▫️ طبق اظهارات آقای عبدلی، زمستان در این منطقه سخت و مسیر های منتهی به قله مملو از برف می شود و گام برداری را دشوار می کند. همچنین یکی دو آبشار در دره های کناری وجود دارند که در بهار زیبا بوده و در زمستان نیز یخ می بندند.

■ افراد شرکت کننده:
۱- بهرام حسینعلی
۲- سنی صحافی
۳- رضا جوادزاده
۴- مریم سرشتی
۵- پریسا جوادزاده
۶- علی عباسی
۷- مجید اسکندر
۸- شادی واحدی
۹- بابک شعار قدیم

■عبارات کلیدی:
#کوهنوردی
#کوهپیمایی
#کوه_پیمایی
#طبیعت_گردی
#طبیعتگردی
#طبیعت_گردی_بی_رد_پا
#گزارش_صعود
#گزارش_برنامه
#گزارش_کوهپیمایی
#سیمرغ
#طرح_سیمرغ
#قله
#چکاد
#حیات_وحش
#محیط_زیست
#استان_مرکزی
#مزوش
#مرق
#قالهر
#اردهال
#نشلج
#دومیر
#صعود
#پیمایش



نگارنده گزارش: بابک شعار قدیم

‌‌╭┅───────────────┅╮
   ⛰ @hamnavardanpaytakht
╰┅───────────────┅╯